Aalmoezen geven

De H. Paus Gregorius de Grote werd geboren in 540, in een oude patriarchale familie. Nadat hij zijn studies had beeindigd en een politieke carriere was begonnen, volgens de gebruiken van de zonen van de oude Romeinen, besloot Gregorius om de wereld te verlaten en zich terug te trekken in een monastiek leven. Hij verdeelde zijn rijkdommen onder de armen en vormde het familie paleis op de Celiaanse heuvel om in een klooster, met de regel van Benedictus.

In 590 werd hij tot Paus gekozen met een grote meerderheid.

Paus Gregorius was bekend voor zijn grote milddadigheid. Iedere dag koos zijn secretaris 12 arme mensen uit om aan de tafel van de Paus te dineren, terwijl hijzelf hen serveerde in grote deemoed!

Op een dag merkte de Paus dat aan zijn tafel 13 personen zaten. Maar zijn secretaris verzekerde hem dat hij er alleen 12 had uitgekozen en hij wist niets van die onbekende. Plotseling werd zijn aandacht getrokken bij een van de gasten die aan het einde van de tafel zat. Diens gezicht veranderde op wonderbaarlijke wijze: soms leek het op een stralend kind, en op andere momenten leek het een eerbiedwaardige oude man. De maaltijd eindigde en nadat hij van de andere gasten afscheid had genomen, vroeg de H. Gregorius aan de vreemde gast wie of hij was.

Hij antwoordde: “Ik ben een Engel van de Heer. Hij heeft mij de opdracht gegeven om je tijdens je pontificaat bij te staan, opdat je door mijn voorspraak en bemiddeling in staat zult zijn om al de genaden te verkrijgen die je nodig hebt. God heeft jou tot zijn stadhouder op aarde gekozen vooral omwille van jouw liefde voor de armen”.

Toen de Heilige deze woorden hoorde, overviel hem een intense dankbaarheid en hij zegende de Heer om zijn goedheid.