Een buitengewone strijd

Naast de uitdaging om verleiding te weerstaan, is er ook een buitengewone strijd tegen de duivel waarbij de strijd om de vrijheid van de diepgewortelde invloeden van de gevallen engelen, die aanwezig zijn omdat we de vijand meer permanente “steunpunten” in onszelf hebben gegeven, een rol speelt.

In sommige gevallen kunnen deze invloeden voortkomen uit de kwaadaardige bedoelingen van anderen op ons (bijv. vervloekingen). Sommige schrijvers over geestelijke oorlogsvoering hebben de neiging om zich te concentreren op dit laatste gebied van de strijd, bijna met uitsluiting van de anderen.

Hier is het gevaar de valse indruk dat de hoofd oorzaak van onze problemen voortkomt uit de meer buitengewone aanvallen van de duivel. Dit is aantrekkelijk in de mate dat een persoon zich voorstelt dat zijn strijd bijna magisch gewonnen kan worden door het vinden van het juiste bevrijdingsgebed of exorcisme.

Dit leidt tot de verwaarlozing van het gewone gebed en het moeilijke streven naar deugdzame gewoontes. Hoewel het verkeerd zou zijn om deze aanvallen en de mogelijkheid tot bevrijding te ontkennen, is het belangrijk om ze niet te overdrijven.

Ook bij de bevrijding moet de mens de ondeugd bestrijden, opdat de boze geest, na verdreven te zijn, niet met zeven erger dan hijzelf terugkeert, zodat de laatste toestand van de mens erger is dan de aanvankelijke toestand (vgl. Mt. 1, 24-5).