Een ervaring
Eens had Theresa in het klooster een confrontatie over dit onderwerp met Zr. M. Febronia, 67 jaar oud en Subprioress. Het was haar opgevallen dat Zr. Theresia de novicen vroeg te geloven dat zij onmiddellijk na hun dood naar de hemel konden gaan. Dit beviel haar niet, omdat ze dit vertrouwen vermetel vond, en daarom maakte ze Zr. Theresa verwijten.
Deze probeerde haar mening vriendelijk en rustig uit te leggen, maar het mocht niet baten. Zr. M. Febronia hield vast aan haar, d.w.z. de nog steeds bijna algemeen aanvaarde opvatting van Gods rechtvaardigheid.
Voor Theresa was God meer een vader dan een rechter.
Het duurde geen jaar voordat Zr. M. Febronia het slachtoffer werd van de toen heersende griep en in januari 1892 met andere zusters overleed. Drie maanden later had Zr. Theresia een droom die zij aan de zuster-priores vertelde en die in het proces-verbaal is opgenomen.
“O mijn moeder, mijn Zr. M. Febronia kwam deze nacht om mij te vragen voor haar te bidden. Ze zit in het vagevuur, ongetwijfeld omdat ze te weinig vertrouwde op de genade van de goede God.
Door haar smekende gedrag en haar diepe blik leek ze het me te willen vertellen: Je had gelijk. Gods gerechtigheid wordt nu op mij toegepast, maar het is mijn schuld. Als ik naar jou had geluisterd, zou ik hier nu niet zijn”.