“Grijp de vis!”

“De Engel zei tegen hem: “Grijp de vis en laat hem niet ontsnappen. De jongen wist de vis te grijpen en naar de kant te trekken. De engel zei tegen hem: “Maak de vis open en haal er de gal, het hart en de lever uit. Want zijn gal, hart en lever kunnen nuttige geneesmiddelen zijn” (Tb 6,3-4).

Met de hulp van de Engel (Rafaël) wordt zelfs een moeilijke situatie als die van de grote vis die Tobias’ voet probeerde te verslinden, een gelegenheid voor verlossing. Een deel van de gevangen vis zal worden geroosterd en opgegeten, terwijl de ingewanden zullen worden gebruikt voor Sarah’s bevrijding van de aanwezigheid van de boze en Tobits genezing.

De vis komt uit de diepte van de wateren waar, volgens de Joodse mentaliteit, de krachten van het kwaad heersen en staat voor de kwade instincten en passies die uit de diepte van het hart van de mens komen en hem proberen aan te vallen. Om ze te overwinnen moet de mens zich inspannen, vastberaden zijn en zich laten leiden door Goddelijke hulp.

Om uit een moeilijke situatie te komen is het nodig dat een ander ons de juiste raad geeft. “De Engel zei: “Grijp de vis en laat hem niet ontsnappen. De jongen kon de vis grijpen en naar de kant trekken” (Tb 6,3).

De vis was groot maar ook klein. Groot in het water. Klein op de kust. Groot en klein zoals de beproevingen die de mensen overkomen. Wanneer beproeving ontstaat, verhindert de verstoring ons om de ware proporties ervan in te schatten. We begrijpen niet onmiddellijk de grenzen van de vijand: alles om ons heen lijkt zijn handlanger te worden, en dus kunnen we niet waarnemen waar het kwaad eindigt. We lijken voor iets monsterlijks te staan dat ons wil verslinden…

Maar waar is de kracht van dit monster?  Daar moeten we het domineren, confronteren en uit zijn element brengen. Aan onze voeten, in krampen, zullen we beseffen dat het klein was. Maar het is noodzakelijk dat iemand het ons vertelt… Het is essentieel dat onze weg wordt begeleid door een beschermer, zoals bij Tobits zoon. Om iemand die, als we bang zijn en schreeuwen en ons hoofd verliezen, ons kan adviseren: “Grijp de vis en laat hem niet ontsnappen”.

Hond en vis… Het is belangrijk om de materiële wereld te zien als onderdeel van het menselijk leven. Door de mens wordt de hele schepping opgenomen in de ene grote heilseconomie.