De H. Lidwina

De heilige Lidwina, een Nederlandse maagd, is beroemd om het bewonderenswaardige geduld waarmee ze haar pijnlijke ziektes meer dan 30 jaar verdroeg. Ze leefde altijd in een diepe verbondenheid met haar Engelbewaarder. 1380-1433

Vaak kwam haar Engelbewaarder haar bezoeken in gezelschap van andere Engelen, die de gedaante hadden van een jongeling. Op hun voorhoofd hadden ze de afdruk van een kruis dat licht uitstraalde; hun gezicht was er een van schoonheid en lichtkracht, vergelijkbaar met dat van de zon. Als deze hemelse geesten in de buurt van de heilige bleven, hield haar lijden op en voelde ze een onuitsprekelijke vreugde en zag ze zichzelf naar de hemel verplaatst.

Aan allen die haar kwamen bezoeken, probeerde ze een tedere toewijding voor hun eigen Engelbewaarders te inspireren.

De genaden en gunsten die ze dankzij haar Engel ontving waren zeer talrijk.

Vaak nam haar Engel haar mee naar het Vagevuur om haar bewust te maken van het lijden dat de louterende zielen kwelde en om haar te motiveren de vurigheid waarmee ze voor hen bad en offerde te vergroten.

Op een dag werd ze geleid om de glorie te aanschouwen waarvan de zielen van het Paradijs genoten. Een andere keer bracht haar Engel haar naar Jeruzalem en liet haar de plaatsen bezoeken die geheiligd waren door het lijden van Jezus. Hier voelde ze, vanwege een speciaal voorrecht, dezelfde pijnen die Onze Lieve Heer voelde in de verschillende omstandigheden van zijn Lijden.

Als de hemelse gids haar ergens heen moest brengen, werd ze bij de hand genomen en eerst naar de kerk van Sint Johannes de Doper geleid voor het altaar van de Heilige Maagd om haar te eren, en daarna werd ze naar de plaatsen geleid waar de Heer wilde dat ze kwam.

Op een dag vertelde de weduwe Catherine Simon, die haar verzorgde en op de hoogte was van haar mystieke gaven, aan Lidwina het grote verlangen dat ze had om haar eigen Engel te zien. De Heilige droeg haar op te knielen en zei tegen haar: “Hier is de Engel die je verlangt te zien.”

Een van de biografen van Lidwina, H.K. Huysmans, beschrijft deze gebeurtenis zeer gedetailleerd: “Een Engel verscheen in de kamer van de heilige onder de gedaante van een jongeling met een gewaad waarvan de stof leek te zijn geweven van witte vlammen.” De vrouw was niet in staat ook maar één woord uit te spreken om haar vreugde te uiten.

Toen vroeg de heilige Lidwina aan de Engel: “Mijn broeder, zou u deze zuster van mij willen toestaan om de glorie van uw ogen te aanschouwen, al was het maar voor een enkel ogenblik?” De Engel stemde toe en keek naar de vrouw die zo geschokt was door dit visioen dat ze dagenlang niet kon slapen of eten van de emotionele opwinding.

De Heilige zei vaak tegen haar vrienden: “Ik ken geen enkele kwelling of ongemak die een enkele blik van mijn Engel niet doet verdwijnen; zijn blik werkt als de stralen van de zon die ’s morgens elke duisternis verdrijven.” Vaak hoorde de Heilige hemelse muziek samen met de stemmen van de Engelen.