De Gezalfde

In het Oude Verbond waren er drie ambten waarvoor de zalving werd gebruikt om iemand heilig te maken. Het waren de ambten van priester, profeet en koning. Degene die door de zalving heilig werd gemaakt, werd in staat gesteld om de Goddelijke aanwezigheid aan anderen over te brengen.

Het belangrijkste voorbeeld van dit gebeuren in het Oude Verbond was de zalving van koning David. In het eerste boek van Samuël lezen we hoe de Heilige Geest op hem neerdaalde nadat hij gezalfd was. Hij nam deel aan Gods heiligheid en werd in staat gesteld om die heiligheid aan zijn volk over te brengen.

Zoals gezegd is het de zending van Jesaja om te profeteren over de komst van Gods Messias. We kunnen afleiden dat Jesaja het over de Messias heeft, want Messias betekent “De Gezalfde”.

Dit wordt duidelijk in hoofdstuk 9 van Jesaja waar hij spreekt over de komst van de Zoon van David. De Zoon van David zal de koning van Israël zijn en de koningen van Israël waren altijd gezalfd. En, zoals gezegd, als men gezalfd is, wordt men heilig gemaakt; dus wordt de gezalfde, over wie Jesaja profeteert, ook wel de Heilige van God genoemd. De zending van Jesaja om te profeteren over de komst van Gods Heilige is belangrijk.