Drievoudige Tempel

Maar een ander groot mysterie wordt onthuld bij de kruisiging van Jezus. Johannes 19:34 zegt:

“Maar een van de soldaten doorboorde zijn zijde met een speer, en meteen kwam er bloed en water uit.”

Om ons te helpen de betekenis hiervan te begrijpen, moeten we de drievoudige betekenis van de tempel in herinnering brengen, die zich geleidelijk aan heeft ontwikkeld in de traditie van het Oude Verbond.

Een tempel is natuurlijk een tempel, in de eerste plaats omdat het de plaats is waar God woont. Zowel de Joodse traditie als de Schriften van het Oude Testament stelde hen in staat om te begrijpen dat de tempel een microkosmos was en de wereld een macrotempel.

Eden blijkt het oerheiligdom van God te zijn, het oerheiligdom van het Heilige der Heiligen, de plaats waar God met de mens woonde en dus begrijpen we dat de wereld een macrotempel is.

De Salomonische Tempel zag men als de plaats waar de aanwezigheid van God was en dus een klein Eden en dus een microkosmos.

De Hogepriester die de belichaming is van het Heilige der Heiligen, zoals hierboven uitgelegd, sluit ons drievoudige begrip van de tempel af:

1) als mens,

2) als de tempel van steen, en

3) als de wereld.

Kortom, allen zijn verenigd in het feit dat elk de ‘plaats’ is waar God woont.