De man in de trein
Maria Simma spreekt:
Op een dag zat ik op de trein en in mijn compartiment zat er een man die niet stopte met kwaad te spreken over de Kerk, over de priesters en zelfs over God.
Ik zei tot hem:
“Luister, u hebt het recht niet om dit allemaal te zeggen, dit is slecht wat u doet.”
Hij was kwaad op mij. Toen ik later in het station afstapte zei ik tot God: “Heer, laat deze ziel niet verloren gaan.”
Vier jaar later kwam de ziel van de man mij bezoeken en hij vertelde mij dat hij heel dicht bij de hel was, maar dat hij gewoon gered werd door mijn kleine gebed van dat ogenblik.
Ja, het is buitengewoon om te zien dat slechts één enkele gedachte, één impuls van het hart, een klein gebed iemand kan redden van de hel.
Het is de trots die naar de hel leidt. Hel is koppig en eigenwijs “neen” zeggen tot God.