Een heel bijzondere beschermer!

Het leven van de H. Don Bosco is vol van wonderbaarlijke gebeurtenissen. Maar een is wel heel bijzonder: de verschijning van de hond “Grigio”. Een grote grijze hond die plotseling opdook in tijden van gevaar en een aantal jaren later verdween, toen de gevaren voorbij waren. Hij wilde geen voedsel of onderdak, hij was wild als een wolf tegen de vijand, maar zacht als een lam met de jongens van het Oratorium. Don Bosco gaf hem de naam Grigio, “de Grijze”.

Op een mistige avond in november 1854 was Don Bosco op weg naar huis. Hij had enkele dingen te doen gehad in Turijn. Op een gegeven moment viel het hem op dat twee mannen een stukje voor hem uit liepen en hem in de gaten hielden. Iedere keer als hij naar de andere kant van de straat ging, deden zij dit ook. Hij kreeg angst en probeerde een huis te bereiken dat in de buurt was, om daar toevlucht te zoeken, maar het was al te laat.

De twee mannen renden naar hem toe en bedekten zijn hoofd met een jas en stopten een zakdoek in zijn mond. Terwijl hij  met hen worstelde, bad hij innig tot de Heer en vroeg Hem om hem te redden. En ziedaar, plotseling verscheen Grigio met een woedend geblaf en viel de beide mannen aan, die in angst op de vlucht sloegen.

Een andere keer bevond Don Bosco zich in de bergen van Liguria. Hij wist niet welke weg hij moest inslaan om terug in het dorp te komen. Hij riep zijn Engelbewaarder aan , toen plotseling Grigio verscheen, die hem de weg wees en vergezelde tot aan de plek waar hij heen wilde.

Het blijft altijd een raadsel, en Don Bosco heeft er nooit een verklaring over gegeven: was het zijn Engelbewaarder of een hond, die door zijn Engelbewaarder werd geleid?