Ik stuurde mijn Engel naar Pater Pio

Een echtpaar, waarvan man en vrouw onderricht gaven, zagen toen ze thuis kwamen dat hun kind hoge koorts had. Ze probeerden alle huismiddeltjes, maar niets hielp. De man zei tegen zijn vrouw: “We moeten toch gaan slapen, want morgen moeten we weer aan het werk. Blijf jij hier bij het kind slapen en ik ga naar de andere kamer.” Maar voordat hij ging slapen schoot hem te binnen dat hij in de boeken over Pater Pio had gelezen, dat men zijn Engelbewaarder naar hem kon sturen. Dat deed hij dus. Het was net vijf minuten voor een, vroeg in de morgen.

Om drie uur werd hij wakker. Zijn eerste gedachte was, hoe het met hun kind zou gaan. Hij ging meteen kijken en vond het kind gezond in bed. Vol vreugde wekte hij zijn vrouw en zei: “Het kind is beter!” Zij antwoordde: “Dat kan ik me voorstellen. Voordat ik ging slapen heb ik nog mijn Engelbewaarder naar Pater Pio gestuurd!”

Uit dankbaarheid reisde de vader enige weken later naar P. Pio, om hem persoonlijk te danken. Voordat deze naar de sacristie ging, door vele mannen omgeven, keerde hij zich tot deze vader en zei vol humor, met de vinger naar hem wijzend: “Met jullie heeft men niet eens ’s nachts zijn rust!” De leraar verontschuldigde zich verlegen, maar P. Pio zei goedig: “Waarom”? Ik ben altijd blij, wanneer Engelbewaarders komen, ook als het nacht is.” De man wilde zich bedanken. “Ga naar het Tabernakel of naar Maria”, was het antwoord.

Maar de man zei schuchter (omdat iedereen naar hem keek): “Pater Pio, mag ik vragen, welke Engelbewaarder was het eerst bij u, die van mijn vrouw of die van mij?” Glimlachend antwoordde Pater Pio: “Jouw Engelbewaarder was vijf minuten voor een bij mij, die van je vrouw iets later!”