De meest dringende taak

Reinhold Schneider, een beroemde Duitse dichter, heeft in zijn werken dingen gezegd, die men bijna profetisch zou kunnen noemen.

Hij die zij aan zij met zijn Engel gaat, zal in staat zijn het ongehoorde te doen dat de wereld in haar grootste nood nodig heeft; Wanneer op de tronen van de aarde de tien koningen bevelen, “die voor één uur macht ontvangen samen met het beest” (Apok 12,7), en hun macht en gezag aan het beest geven, en tegen het Lam strijden, en alleen het “geduld der heiligen” (Apok 14,12) de geboden onderhoudt en het geloof in Jezus bewaart, dan wordt een daad van boven geëist, die voortkomt uit een zekerheid, die de aarde niet kan geven.

Wie is daartoe in staat dan degene die door de Engel wordt geleid?

Engelen laten zich niet zien, behalve in de zeldzaamste uren van genade, maar zij werken midden onder ons. Zouden we niet eens kunnen denken dat een mens die plotseling opstaat in de tijd, verlicht wordt door zijn Engel en een zekerheid en zijn kracht heeft, welke kracht en zekerheid niet van hemzelf zijn?

En hoe meer een tijd de kleur van de afgrond aanneemt en aan wezens en krachten toestaat te handelen, die het vreselijke zegel van vernietiging dragen en met schijnbaar ontembare kracht aandringen om in vormloosheid te vervallen: des te zekerder is het dat het uur van de Engelen is aangebroken en dat de heerscharen van de vijand alleen vanuit de hoogte kan worden overmeesterd, vanuit de dimensie die vanaf het begin tegenover zijn koninkrijk stond.