De Engelen: realiteit of mythe (8)

Engelen als persoonlijke wezens

Het eerste punt heeft betrekking op het feit dat engelen en demonen niet bestaan voor materialisten en rationalisten, een mening die vrij wijdverbreid is in onze postmoderne cultuur. Zo hebben wij bepaalde stromingen in het filosofische en theologische denken geïndividualiseerd, die onder het argument van het wetenschapsdenken het geloof in engelen en demonen als persoonlijke wezens hebben verworpen.

In een tweede stap verklaarden wij de rol van engelen in het New Age denken. Voor deze ideeënstroom is God geen persoonlijke God; Christus (kosmisch) is geen goddelijke persoon; de mens wordt beschouwd als in wezen goddelijk, die zijn onbeperkte macht ontdekt met behulp van leiding en een reeks technieken. Zelfs New Age engelen zijn niet geschapen door een persoonlijke God, maar zijn geëmaneerd of afgeleid van een oorspronkelijke geestelijke eenheid.

De derde stap in onze overwegingen is na te denken over de persoonlijke identiteit van de engelen om zo de grondslagen te leggen voor ware devotie en gemeenschap met hen. Het christelijk geloof is niet gebaseerd op de vraag of Engelen al dan niet nuttig zijn, maar op het getuigenis van de bronnen van de Openbaring.

De Heilige Schrift beschouwt Engelen als

“persoonlijke wezens die als zodanig voor God staan en als zijn boodschappers optreden, en nooit als gedepersonaliseerde wezens, gereduceerd tot de rang van anonieme werkelijkheden of projecties van een of andere kracht van de kosmos of van het menselijk onbewuste “.

De bijbelse leer over de persoonlijke hoedanigheid van de Engelen wordt bevestigd door de leer van de Kerk.

“Als schepselen van geestelijke aard zijn de Engelen begiftigd met verstand en vrije wil, zoals de mens, maar in een hogere graad dan hij, hoewel altijd eindig, vanwege de beperking die inherent is aan alle schepselen. Engelen zijn dus persoonlijke wezens en zijn als zodanig ook naar het “beeld en de gelijkenis” van God”.

Wij stoppen hier en laten de uitwerking van dit derde punt voor een later artikel. We eindigen met een theologische beschouwing over de betekenis van de persoonlijke geestelijke werkelijkheid van de Engelen:

“De mens vertoont de dubbele eigenschap van immanentie en transcendentie: hij maakt deel uit van deze zichtbare wereld en overstijgt haar tegelijkertijd.

De mens ervaart zijn lichamelijkheid en dus wat hem bindt aan materiële wezens; maar hij ervaart en deelt ook de zorgen van zijn eigen geest, die hunkert naar onsterfelijkheid, naar blijvende goederen, naar herinnering in de dankbaarheid van anderen.

Tussenwezens – Engelen – die net als wij deelnemen aan de scheppingsdimensie, en in die zin dicht bij de mens staan, kunnen het voorwerp zijn van vele analogieën.

Tegelijkertijd stralen zij, door hun grotere nabijheid tot God op grond van hun onstoffelijkheid, zijn heiligheid en waarheid beter uit. Bijgevolg helpt hun kennis de mens zichzelf beter te begrijpen als een schepsel op de grens van geest en materie, als een vleesgeworden geest die, zoals zuivere geesten, geroepen is tot de volheid van Licht en Waarheid, maar met een roeping die hem plaatst in de zichtbare wereld, binnen de horizon van materie en geschiedenis “.