Eerherstel
De drievoudige doorboring kan wijzen naar het mysterie van een drievoudige boete en een drievoudig eerherstel. De Heer lijdt in Zijn Lichaam voor de schuld der wereld.
Dat de zonde de Drie-ene God beledigt, is duidelijk aan het feit, dat elke zware zonde het leven van de Goddelijke genade doodt. De zonde is vooral ook ondankbaarheid en liefdeloosheid jegens onze Schepper en Weldoener.
Zo wordt in elke zonde de Vader beledigt, doordat men het leven afwijst dat Hij schiep en schonk, alsook de Zoon, Die de ongeschapen Waarheid is, alsook de Heilige Geest, Die in God de Liefde in Persoon is.
De Heer brengt in de doornenkroning die Hij ondergaat eerherstel aan de Vader.
Het menselijk hoofd is het meest nobele lichaamsdeel, drager van de hersenen en de zintuigen. Het hoofd bestuurt het lichaam, het hoofd rijst boven alles uit, het hoofd wordt … gekroond.
Het is drager van het gezag. Zo boet de Heer hier voor wat aan God Vader aan eer en gehoorzaamheid onthouden wordt, voor wat het vrije schepsel schuldig blijft als aan zijn Heer en God, zijn Koning en Meester.
De Heer boet hier voor de hoogmoed, de trots, de ongehoorzaamheid, de zelfoverschatting van het schepsel, voor zijn niet-willen, zijn niet-willen-dienen.
In de kruisiging lijdt de Heer aan handen en voeten ondraaglijke pijnen voor het misbruik dat de mens maakt van het eigen lichaam. De Heer biedt hier als Mens, Zichzelf als God (alleen Hij werd mens) eerherstel aan voor de verslaving van de mens onder de hartstochten van het vlees.
Daarbij worden in de zondige omarming de ledematen misbruikt in wat wij onreinheid, ontucht noemen, en waarbij St. Paulus opmerkt dat alle zonden buiten het lichaam om gaan, maar dat “de ontuchtige zondigt tegen het eigen lichaam” 1 Kor 6,18
Een enorme knechting ondergaat de mens in de dictatuur die het lichaam vaak over de geest uitoefent.
In het reine lichaam, geboren uit de reine Maagd, lijdt het Lam Gods en neemt, hangende aan het kruis, de zonde van de wereld weg…
Het hart is het symbool van Liefde, het wordt doorboord door ons, voor ons!
Jezus brengt eerherstel aan de Heilige Geest, de Geest der liefde!
De doorboring van het lichaam door de speer van “een der soldaten” gebeurt postuum, het is lijkschennis. De Heer kan al niet meer lijden. Maar Hij heeft alles tevoren al aanvaard, alles toegelaten. Zijn Lichaam behoort Hem eigenlijk al niet meer, het is een “iets” geworden, een “ding”, waarmee men naar eigen believen kan omgaan.
Zijn ontzielde Lichaam is reine overgave, is reine gave.vHet verlangt niets meer. Het is stom. Maar het is drager van een boodschap, van een mysterie!
De lanspunt openbaart dit mysterie, baant de weg, licht een tip van de sluier op:
God is liefde!
De Geest wordt vaardig over de schepping. Het hart begint zijn genaden te verstromen, alles wordt rein gewassen in deze vloed. Het is de vruchtbaarheid van de liefde zelf.
De Heer boet in deze toelating van de schending van Zijn Lichaam die een tempel is (vgl. Joh 2,19) voor alle liefdeloosheid van het schepsel tegenover God, tegenover de medemens.
Samenvatting
Eigenlijk zijn alle zonden die de mensen bedrijven tot de genoemde drie te herleiden, tot hoogmoed, onreinheid, liefdeloosheid.
De hoogmoed stort de geest in het verderf.
De onreinheid woedt tegen het lichaam.
De liefdeloosheid is in beiden.
Moge de blik op de Gekruisigde, driemaal doorboorde Heiland, ons bewust maken van de boosheid der zonde, de verslaving die er het gevolg van is, de hardheid van ons gemoed.
De drie doorboringen van het Lichaam des Heren laten vermoeden hoezeer Jezus’ offervaardigheid, Zijn boete en eerherstel heel de schuld der mensheid omsluit en delgt, zover de mensen het zelf willen.