Hoe moeten we het kruis aanvaarden?

Om te leren hoe we het kruis kunnen aanvaarden en omzetten in verdienste en genade voor onszelf en anderen, moeten we eerst kijken: “Zie naar Jezus, de aanvoerder en voltooier van ons geloof. In plaats van de vreugde die Hem toekwam, heeft Hij een kruis op zich genomen en de schande niet geteld: nu zit Hij aan de rechterzijde van Gods troon. Denk aan Hem die zulk een tegenstand van zondaars te verduren had; dat zal u helpen om niet uit te vallen en de moed niet op te geven” (Heb 12:2-3).

Net als Jezus is ook Job een voorbeeld van onvoorwaardelijke aanvaarding en onderwerping aan de wil van God onder het gewicht van het kruis:

“Naakt kom ik uit de schoot van moeder aarde, naakt keer ik daar terug. De Heer geeft, de Heer neemt, gezegend de naam van de Heer”. (Job 1,21)

Het is niet gemakkelijk om het kruis te aanvaarden, omdat we het zien als lijden en nederlaag; het manifesteert onze zwakheid waarvoor we terugdeinzen. Toch ligt in het kruis een goddelijke, omvormende kracht verborgen, de overwinnende kracht van de liefde.

Het onschuldige Lam werd geslacht op het altaar van het kruis, en toch kwam uit de opoffering van het slachtoffer nieuw leven voort: de macht van het kwaad werd vernietigd door de kracht van de zelfopofferende liefde.

Het kruis is dus veel groter en mysterieuzer dan het op het eerste gezicht lijkt. Het is inderdaad een instrument van marteling, lijden en nederlaag, maar tegelijkertijd drukt het de volledige transformatie uit, de definitieve omkering van deze kwaden:

dat maakt het tot het meest welsprekende symbool van hoop dat de wereld ooit heeft gezien.