Waarom?

Het kruis is er in vele vormen en gedaanten. Vaak, vooral wanneer wij onder het gewicht van een zwaar en langdurig kruis gebukt gaan, stellen wij God vragen en vragen wij ons af waarom wij dit lijden, dit onrecht moeten dragen (wij zien ze nauwelijks als een aandeel in het kruis!).

We beschouwen het als een last, een straf, een onaangename vermaning of gewoon onbegrijpelijk. Wij zijn immers goede mensen – in ieder geval niet slechter dan onze naaste die [schijnbaar] niet zo’n zwaar kruis heeft.

We denken dat we zo’n verlies niet verdienen; we kunnen zo’n voortdurende vernedering niet verdragen; we kunnen niet leven met zoveel pijn, enz.

Maar elk kruis dat op onze weg komt, stelt ons vragen: “Heb je Mij lief? Zijn jullie met Mij, willen jullie Mij helpen?”

Jezus heeft zielen nodig die bereid zijn hun dagelijkse offers voor de zielen te aanvaarden en op te offeren. En wanneer God een ziel dichter bij Zich wil trekken, bindt Hij haar eerst aan het Kruis. Want het Kruis zuivert, verandert en bereidt ons voor op het “gewicht der heerlijkheid”.